Adalet Ağaoğlu Hayata Gözlerini Yumdu

Adalet Ağaoğlu Hayata Gözlerini Yumdu Türk edebiyatının önemli isimlerinden olan Adalet Ağaoğlu hayata gözlerini yumdu. Bir süredir yoğun bakımda tedavi gören 91 yaşındaki Ağaoğlu bu sabah çoklu organ yetmezliği nedeniyle hayatını kaybetti. Ağaoğlu'nun vefatıyla ilgili hastaneden yapılan açıklamada,  "Sayın Adalet Ağaoğlu, 3 gündür yoğun bakımda gördüğü tedavi sonrasında çoklu organ yetmezliği nedeniyle bu sabaha karşı hayatını kaybetti." ifadeleri kullanıldı. Boğaziçi Üniversitesi’nden yapılan açıklamada, “Edebiyatımızın büyük ismi, Boğaziçi Üniversitesi Fahri Doktora sahibi değerli yazar Adalet Ağaoğlu’nu kaybettik. Eserleriyle her zaman yaşayacak.” denildi. Ağaoğlu, geçtiğimiz yıl yaptığı bir açıklamada “Bu kadar uzun yaşamayı hiç istemezdim, kendimden sıkıldım” ifadelerini kullanmıştı. Adalet Ağaoğlu’nun cenazesi 15 Temmuz 2020 Çarşamba günü Ankara Kocatepe Camii'nde kılınacak öğle namazını müteakiben Cebeci Asri Mezarlığı'na defnedilecek.

Adalet Ağaoğlu Kimdir?

13 Ekim 1929'da Ankara'da dört çocuklu bir ailenin ikinci çocuğu olarak dünyaya geldi. Edebiyata ilgisi Ankara Kız Lisesi'nde okuduğu yıllarda başladı. Eğitimini Ankara Üniversitesi Dil Tarih Coğrafya Fakültesi Fransız Dili ve Edebiyatı bölümünden mezun olarak sürdürdü. Tiyatro eleştiri yazıları ile yazım hayatına adım atan Ağaoğlu'nun ilk romanı olan Ölmeye Yatmak 1973 yılında yayımlandı. Ardından kaleme aldığı Bir Düğün Gecesi (1979) ve Hayır (1989) romanlarıyla bir üçleme oluşturdu ve birçok ödül kazandı. Ağaoğlu romanın yanında birçok hikâye, tiyatro ve radyo oyunları da yazmıştır. Ağaoğlu, TDK Tiyatro Ödülü, Saik Faik Hikâye Armağanı, Sedat Simavi Edebiyat Ödülü, Orhan Kemal Roman Armağanı, Erdal Öz Edebiyat Ödülü gibi birçok ödülü de kazanan bir yazardı. Adalet Ağaoğlu, yazma tutkusu ile ilgili şöyle demişti: “Yazarak öğrendiğim kadar hiçbir yerden öğrenmedim. Şimdi öyle bir şey ki yazmak, sigara tiryakiliğinden daha büyük bir tiryakilik. Sahiden. Ben elimden düşürmediğim sigarayı kolayca bıraktım, hiç de aramadım. Fakat yazmayı bırakamadım, tiryakilik o dereceydi. Şimdi yaklaşık son iki yıldır evden dışarı çıkamıyorum, yine de yazmadan duramıyorum. Yazmak, su içer gibi içimden geliyor hep.”